Verkenners – ZoKa verslag deel 1
Dag 0: Inschepen (vrijdagavond 7 juli)
Het is bijna zover, morgen gaan we op kamp. De leiding verzamelt om 2 uur op de Hoop om deze nog even grondig schoon te maken voordat de verkenners komen. De afgelopen 2 weken hebben we met elkaar nog onderhoud aan de Hoop gedaan. De buitenkant en het dek hoefden niet meer gedaan te worden, die zijn dit voorjaar volledig gezandstraald en in de 2-componentenverf gespoten. Maar het lattendek, de bruine rand en het groene dekje moesten nog wel onderhouden en nu ziet de Hoop er weer strak uit, en is ze helemaal kalar voor de tweeëenhalve week durende tocht die ze voor de boeg heeft. Pim en Yoshin brengen de onderhoudsmaterialen naar het eiland, terwijl de rest van de staf de binnenkant van het schip boent tot deze weer blinkt. Als we de laatste happen van ons avondmaal opeten, komen de eerste verkenners al aangelopen. Zij komen hun persoonlijke spullen brengen en hun kastje inruimen. Maar voor ze dat mogen doen, moeten ze een contract tekenen met avonturier Milo James Tatch en miljonair Preston B. Withmore. Zij nemen ons mee op avontuur op zoek naar Atlantis, en willen van tevoren duidelijke afspraken over aansprakelijkheid en de buit. Als alle kastjes zijn ingepakt gaat iedereen weer naar huis voor een laatste nachtje slapen in eigen bed.
Dag 1: vertrek (zaterdag 8 juli)
Om half 9 zien we elkaar weer op het eiland. Daar laden we de vletten vol met de bootspullen, 4 kano’s en de laatste dingen die we vergeten waren. Daarna gaan we op sleep naar de Spaanse Polder waar de Hoop op ons wacht. Die is ’s ochtends om 7 uur al door de eerste opening van de Irenebrug gegaan zodat hij op tijd zou zijn. Onderweg naar de Gantelhaven komen we eerst het sluisje van de Bergse plassen naar de Rotte tegen, waar een aantal ouders ons staat uit te zwaaien. Via het Noorderkanaal met nog een sluis komen we bij de Hoop. Daar krijgen de verkenners een uitleg over het slepen, terwijl de bootsmannen de sleeplijnen vastknopen en de leiding het Geeltje aan dek takelt. Met zijn allen laden we de overige spullen op aan dek en dan gaan de trossen los en begint de reis echt. We formeren de sleep achter de Hoop en gaan over de Schie naar Delft. Onderweg staan er nog verschillende ouders langs de kant om ons uit te zwaaien. Na 2 jaar niet met de Hoop op kamp te zijn geweest is het weer even wennen, maar zonder problemen passeren we de eerste bruggen. Doordat we nu op zaterdag zijn vertrokken, hebben we het voordeel dat op het moment dat we in Leidschendam aan komen de sluis niet gesperd is vanwege de avondspits. We kunnen meteen invaren en op de kant staat een zeemanskoor ons toe te zingen. Via de Vliet varen we door naar Leiden en de Kaag. In de noordoosthoek van de Kaag laten we rond half 8 het anker zakken. Hier blijven we vannacht liggen. Een aantal verkenners neemt nog even een duik in het water terwijl de anderen zich vermaken in het ruim met een spelletje of een (strip)boek. Van de koks krijgen we een broodje hamburger en dan is het tijd om de kooien op te zetten en de eerste nacht van het kamp.
Dag 2: Leidsche Kaag naar Nijkerkersluis (zondag 9 juli)
’s Ochtends staan we bijtijds op, om in alle vroegte van de ochtend zoveel mogelijk meters te maken. Het wassen en het ontbijt verloopt voorspoedig, en iets voor achten varen we al weg! De voorspoedige start wordt al gauw een halt toegeroepen als we bij de eerste brug aankomen: Hier komen we om 08:20, maar in het weekend draait de brug pas vanaf 9 uur ’s ochtends. Oeps! Geduldig als we zijn wachten we dan natuurlijk netjes even af tot de spertijd voorbij is, en als de lichten op de brug dan om 09:00 op rood-groen springen wordt dit signaal door de verkenners en staf luidkeels begroet.
De weg wordt vervolgd en zo vertrekken we weer. We passeren het Ringvaartviaduct met daaronder de A4, zo varen we dus over de snelweg. Ook komen we langs de Westeinderplassen, en ook verschijnen aan onze bakboordzijde de hangaars van Schiphol. Via de Ringvaart varen we Amsterdam in. De motorvlet met daarachter de valk wordt losgegooid, en de rest van de vloot wordt geformeerd tot een pakketje, om op deze wijze zo goed mogelijk door de smalle bruggaten van Amsterdam te komen. Het was af en toe wachten op de brugwachters die van de ene naar de andere brug moesten fietsen terwijl de Hoop op haar gemakje doortuft, maar afgezien daarvan verloopt de reis ook door Amsterdam voorspoedig, en draaien we het IJ op. Daarvandaan gaan we het IJmeer op, en worden de vletten langszij de Hoop getrokken voor de maaltijd, terwijl de Hoop alsnog doorvaart. De vletbemanning is hongerig en iedereen geniet van de maaltijd. Na de maaltijd wordt het corvee gezamenlijk door de Hoopbemanning en vletbemanning uitgevoerd, waarna de vletjes weer afzakken van de Hoop om het laatste stukje van de reis naar de Nijkerkersluis te voorzien van stuurmanskunsten in de vletten. Eenmaal bij de Nijkerkersluis aangekomen blijkt, geheel volgens verwachting, deze niet meer bediend te worden omdat we te laat zijn. Na al het warme weer van vandaag is ook wel een zwempartij verdiend, dus er wordt nog uitgebreid gezwommen voordat de jongens te kooi gaan.
Dag 3: Nijkerkersluis naar Marknesse (maandag 10 juli)
De Nijkerkersluis draait vanaf ’s ochtends 6 uur! Er wordt dus vroeg opgestaan, en om de boel eens een keer om te gooien heeft de staf besloten om in plaats van eerst ontbijten, het ochtendritueel een klein beetje aan te passen. Nu werd er namelijk voor gekozen om eerst te wassen en de tandjes te poetsen. Daarna werd de sluis gepasseerd, om daarna de vletjes langszij te trekken voor het ontbijt. Dat was top, zo konden we namelijk allemaal rustig ontbijten en hoefde er niet gehaast te worden. Omdat op de Randmeren het vaarwater zo breed is, vormt het langszij hebben van de vletten ook geen groot probleem.
Na het ontbijt werd er weer verder gesleept, en passeren we bekend vaarwater! Het is het Wolderwijd bij Zeewolde, waar we twee jaar geleden ons zomerkamp gehouden hebben. Op de Randmeren valt er wat regen, maar gelukkig is dat niet zoveel en wordt het al gauw weer opgevolgd door zonnestralen, zodat de heren in de vletten snel weer opgedroogd en opgewarmd worden. Alsof dat nog niet genoeg was, worden ze vanuit de kombuis ook nog eens voorzien van per vlet een thermoskannetje warme drank naar keuze, koffie of thee, en een kleine lekkernij.
De Ramspolbrug kan nog gepasseerd worden, en zo komen we uiteindelijk stil te liggen voor de Marknessersluis. Daar wordt gedineerd, en kan na het corvee op de kant nog een potje ringbal gespeeld worden. Dit gebeurt uiteraard met twee uiterst fanatieke ploegen, en de overwinning is dan ook fel bevochten! Daarna is het tijd om te gaan slapen, en komt ook dag 3 van het kamp tot z’n einde.
Dag 4: aankomst Friesland, Brandemeer (dinsdag 11 juli)
Vandaag is het dan zo ver, er kan een uurtje uitgeslapen worden! Zo staan we deze dag om half acht op in plaats van de tot nu toe gebruikelijke half zeven. Na het ontbijt vertrekken we door de rest van de Noord-Oostpolder om de lange rechte stukken te bevaren die ons van Marknesse via Emmeloord en het pittoreske Bant naar de Friesesluis leiden. Hier gaan we wel 5,5 meter omhoog in de sluis! Na deze bijzondere belevenis doorkruisen we de smalle vaarwegen van Lemmer, waarbij de vletbemanning kan laten zien hoe goed ze nou eigenlijk écht kunnen sturen! De Hoop met haar sleep trekt veel bekijks van de terrasjes en de verkenners zwaaien uitgebreid in de rondte.
Het laatste stukje door Friesland wordt afgelegd en zo meren we aan het begin van de middag af op het Brandemeer. De kano’s, zeilen, masten en het geeltje worden van het dek van de Hoop geladen, en de verkenners kunnen kort nog even het water op om even lekker te zeilen. Er staat een mooie wind, zonder wolkje aan de lucht: het perfecte zeilweer!
Na het avondeten hebben de jongens even tijd voor zichzelf en wordt er uitgebreid gelezen en bordspelletjes gespeeld.
Dag 5: Dagtocht Brandemeer naar de Flakke Brekken (woensdag 12 juli)
We zijn nog niet op ons eerste kampterrein aangekomen, en dat blijkt! De reis is nog niet ten einde, vandaag is het namelijk tijd voor de eerste dagtocht. De verkenners worden bezocht door twee filosofen, die een belangrijke test hebben voor de jongens. Om hun mogelijkheid tot samenwerken en kennis te testen, dienen zij en geheime puzzel op te lossen. De jongens krijgen de puzzellocatie te weten, en slechts als zij de opdracht juist afronden, krijgen zij de uiteindelijke locatie te horen van de filosofen.
De spullen worden gepakt voor de dagtocht, en de jongens haasten zich naar de locatie van de puzzelpost. Het eerste stuk moet er vanwege de windrichting opgekruist worden door nauw vaarwater met veel begroeiing langs de kanten, waardoor er veel winddraaiingen staan. Na deze eerste uitdaging overwonnen te hebben, worden de bakken echter al wel beloond met een doorvaart van het stadje Sloten: een ontzettend charmant doch dorps vestingstadje uit medio 1600, waarbij vel historische gevels nog steeds overeind staan. Een smal kanaaltje loopt van de ene kant naar de andere kant van het stadje, en zo kan er doorgevaren worden naar het Slotermeer. Ook hier is het opkruisen over het water, en blijkt dat dat op het brede vaarwater toch een stuk makkelijker gaat dan in smalle slootjes.
Uiteindelijk komen we dan aan in Woudsend, waar de jongens langs de puzzelpost kan, en langs de supermarkt. Door de jongste baksleden, die vandaag met een aparte boot meevoeren, wordt de puzzel zelfs op verbazingwekkende wijze als snelste opgelost. Daarna is er tijd voor een zeldzaamheid in het kamp: er kan namelijk gedouchet worden!
Helemaal fris en fruitig kan de weg dan vervolgd worden naar de uiteindelijke locatie, want iedereen heeft de puzzel opgelost bij onze beste filosofen, en hiermee zijn de verkenners geschikt bevonden om op zoek te gaan naar Atlantis.
De wind is echter nog niet gedraaid, en zo kunnen ook het Heegermeer, de Inthiemasloot en de kleine meertjes rondom de Flakke Brekken allemaal opgekruisd worden, totdat in de verte uiteindelijk de vlaggenmast van de Hoop verschijnt! Eenmaal bij de Hoop aangekomen staat het eten zo goed als klaar voor de verkenners, en zodra de laatste vlet zijn aankomst gemaakt heeft kan er begonnen met het voorgerecht. Als iedereen weer voldaan is en het laatste toetje verorberd is, is het tijd voor het avondspel, een goed potje honkbal! Op het mooie boerenweiland waar we gebruik van mogen maken naast de ligplaats van de Hoop, is hier ruimschoots plek voor!
Dag 6: Kennis vergaren (donderdag 13 juli)
De zoektocht naar Atlantis wordt natuurlijk wat lastig zonder dat je weet waar te beginnen. Onze Milo heeft vernomen dat er in de regio een aantal specialisten zijn, die ieder op zich een stukje meer kunnen vertellen over Atlantis. Zo zijn er een historicus, een rampenexpert, een geoloog en een duiker aanwezig. Ieder heeft een klein beetje hulp nodig, en kan al zeilend bereikt worden. In ruil voor een de hulp krijgen de jongens een stukje informatie terug over Atlantis. Zo zijn ze weer een stapje dichter bij hun einddoel gekomen!
Na de avondmaaltijd maken we nog even gebruik van het uitzonderlijk mooie speelveld, en wordt er onder andere gevoetbald en een potje rugby gespeeld. Het kader mag nog wat langer opblijven dan de jongere jongens, en zo wordt er nog even een potje voetbal gespeeld waarbij het kader het mag opnemen tegen (een gedeelte van) de staf, en wordt er na afloop nog afgesloten met een potje rugby waarbij de twee teams van zowel staf als kader het tegen elkaar opnemen.
