Maandag 17 juli
Het is vandaag lekker weer, de zon schijn al goed als we opstaan. Na de morning coffee krijgen we bezoek van een Perzische heer, die een graag een nieuw zeilschip wil hebben om toeristen op rond te varen. Hij vraagt onze jongens hun boot aan te passen, zodat hier ouderwetse zeilen op komen. Met oude lakens, roerriemen en bezemstelen gaan de jongens aan de slag. Al snel verschijnen er kleurrijke creaties. Na de lunch gaan we het water op voor een race. We starten aan de Hoop en gaan over de Langstaarter Poelen naar via het kanaaltje naar het Jentje Meer. Bij de laatste boei van de vaargeul is de finish. Het is tot het laatste moment spannend, en de Stormvogels en Aalscholvers komen tegelijk aan!
Bij terugkomst op de Hoop zwemt opeens Neptunes met zijn trawant door het water. Hij komt de landrotten dopen die voor het eerst mee op kamp gaan. Ze moeten een hindernisbaan lopen, waarbij ze flink nat en vies worden. Daarna mogen ze over de loopplank het water is. Na afloop gaat iedereen nog even zwemmen, voor we gaan eten. ’s Avonds spelen we nog een potje voetbal en volleybal.
Dinsdag 18 juli
Het is alweer de laatste dag op deze locatie. Als het kampterrein is afgebroken en we willen vertrekken, komen er 2 cowboys langs. Ze zijn op zoek naar een gevaarlijke crimineel: Billy de Kid. Die was hier in de buurt gesignaleerd. Alleen zijn ze op een paard niet zo mobiel in het Friese land, dus vragen ze de verkenners om hulp. We gaan meteen de boten in, en varen langs diverse sheriffs opzoek naar een spoor van Billy. Daar leren we onder andere lasso werpen. We komen ook in het stadje Sneek, waar elke bak zelf inkopen gaat doen voor het avond eten. Daarna varen ze door naar de Zwarte en Witte Brekken, waar de Hoop voor anker ligt. Die heeft op weg hier naartoe water en diesel getankt. Bij de Hoop krijgt elke bak een huik (een tent over de boot om onder te slapen) en kookspullen. Ook krijgen ze alle een aparte steiger aangewezen om af te meren voor de nacht, terwijl de staf op de Hoop achter blijft.
Woensdag 19 juli
Rond 9 uur komen de bakken weer naar de Hoop gevaren. De spullen worden opgeruimd en om half 11 gaan we op sleep verder naar het Heegermeer. Bij Heeg gaan de vletten los, zodat ze daar een lekkere douche kunnen nemen. Daarna kunnen ze ruime wind over het Heegermeer zeilen, door de Intimasloot naar de Vlakke Brekken. We meren vroeg af, want er komt een fikse bui met onweer aan. De bui valt uiteindelijk mee, er vallen slechts een paar druppels. Het veld waar we liggen is alleen niet meer zo mooi als 2 jaar geleden, het gras is hoog en er is een meertje gegraven. Daarom gaan we na het eten in het hoge gras weer de boten in. We varen een kwartiertje verder naar de Bombrekken, waar nog een stijger vrij is, met een beter veld. Tijdens het varen is de afwas gedaan. Op ons nieuwe terrein zetten we de waslijn en WC-tenten nog op, en verder kunnen de jongens kaarten kopen en schrijven.
Donderdag 20 juli
Vandaag is een speciale dag: vanwege ons 60 jarig jubileum hebben we een extra activiteit in het kamp, we gaan wadlopen! We varen met onze vletten naar de camping van de familie Rennema, waar we om 10 uur worden opgehaald door een touringcar. Als we een half uurtje onderweg zijn, krijgen we het bericht dat het wadlopen niet door kan gaan vanwege onweer dreiging. Snel gaan we met de staf op zoek naar een alternatief, en 20 minuten later staan we op de parkeerplaats van een tropisch zwemparadijs in Joure. Het duurt niet lang of de verkenners liggen in het water, vliegen van de glijbanen en door de wildwaterbaan. De teleurstelling van het wadlopen is al snel vergeten, zeker als we ook nog een lekker soft-ijsje krijgen. Om half 5 zijn we weer op de Hoop terug, net voor er een bui losbarst. Na het eten doen we nog wat spelletjes in het ruim en worden de laatste kaarten geschreven.
Vrijdag 21 juli
Vandaag reisden we af naar Japan waar we een heuse samoerai sensei tegen kwamen, meneer Massamoto Takeshi. Deze samoerai wilde iedereen zijn vechtkunsten leren en dus gingen de bakken op pad om andere samoerai’s tegen te komen die hen wilde helpen. De eerste samoerai leerde de kunst van het samenwerken, de handen werden aan elkaar gebonden en als groepje moest de bak een hindernissenparcours afleggen. Dit viel niet helemaal mee want als de een te vroeg opstond had zijn buurman zere polsen en bij het doen van een koprol viel het helemaal niet mee. Als iemand een rondje achter liep dan had dan moest die snel zijn want bij 2 rondjes werden de bandjes toch wel erg strak. Na deze hindernisbaan mochten de bakken verder naar de volgende samoerai. Deze samoerai was afwezig en daarom moest de opdracht die was uitgezet zelfstandig worden uitgevoerd. Het was de bedoeling dat bommen(tennisballen) werden opgepikt van de kant en vervolgens op een schip werden gebombardeerd(emmer op het water). De bak die in een kwartier de meeste bommen had gedropt die mocht zichzelf een goed zeiler noemen, want ja de samoerai was er niet. Na het benoemen van de goede zeilers kon er worden doorgevaren naar de volgende samoerai. Dit was een mediterende samoerai en die leerde hoe je een theepot kon stelen zonder dat de mediterende samoerai dat merkte. Er moest zelfs met roeiriemen geruisloos een sloot worden overgestoken.
Na afloop van de heftige tocht werden de jonge samoerais verwend met een luxe bbq, een broodje worst, hamburgers gehaktstaven en de hele rataplan. Na het eten gingen we uiteraard corveeën omdat we dat zo leuk vinden. Na het corvee hebben we lekker gehonkbald.
Zaterdag 22 juli
Onze laatste volle kampdag op de Brekken hebben we gebruikt om toe te werken naar een bonte avond act. De Vletjes gingen erop uit om thema kleding te kiezen die bij hun muziek style past. En daarna kon er worden doorgevaren richt de liedjes post. Op deze post werd op een bestaand liedje een nieuwe tekst verzonnen. Uiteraard zeer creatieve en op het kamp slaande songteksten. Daarna werd er weer richting de Hoop gevaren om een Iersbrood te bakken en de Hoop helemaal in het thema van ST. Patricks day om te toveren. Ierse vlaggen en klavertjes die overal op werden geschilderd en getekend het gaf in de hoop een echte Ierse sfeer. Hierna werd er weer terug gezeild om nog maar eens te oefenen met het zelfgemaakte liedje. Er werd met gitaar en Cagon ingespeeld en luidkees gezongen om het lied goed te krijgen. En uiteraard werd tussendoor had geoefend met zeilen want er stond een goede winkracht 3. Nadat alle bakken weer op het kampterrein waren gearriveerd werden getrakteerd op een overheerlijke Indische Rijsttafel Ajang Pedis, Rendang, Babi ketjap, Sajo lodde en 5 kilo rijst was helemaal op. Hierna gingen we starten met onze bonte avond in het thema van de Ierse feestdag. In het ruim leek het wel alsof je echt in Ierland was aangekomen, helemaal toen de folkliedjes werden gezongen. Tussen de zang van de liederen uit de liederenbundel werden de liedjes van de bakken gedaan, een van de bakken had zelfs een heuse rap. Dit waren overigens ook de winnaars van de bonte avond.
Zondag 23 juli
Om 7 uur stonden we op om ons eens lekker te wassen er werd zelfs door sommige jongens gel in de haren gedaan. Het is namelijk de ouderdag, en dat betekend dat vaders, moeders, broertjes en zusjes langs mogen komen bij ons in het kamp. Na het zondagse ontbijt gingen we snel aan het corvee en werden er nog wat keukendaken op gezet om iedereen te kunnen herbergen. Ondertussen gingen een aantal jongens met de vletten, valk en het geeltje de ouders ophalen bij het Gouden plakje. Ondertussen werden op het kampterrein de laatste dingen in orde gemaakt en wachtte iedereen aan boord van de Hoop geduldig op de ouders. Aan de hemel waren al grote donderwolken te zien en heftig gerommel werd gehoord, maar gelukkig trok het weg. Niet veel later arriveerden de ouders op ons kampterrein, ouders stoven naar beneden om de kistjes van de jongens te ontdoen van de vuile was en ook weer aan te vullen met schoon goed en wat snoepjes. Hierna weer snel naar boven om het welkomstwoord van Martijn te horen. Daarna werd er bij een harde wind(4bft.) gezeild met ouders en verkenners, de wind werd geassisteerd door wat regendruppels wat het extra stoer maakte natuurlijk. Na het zeilen ging iedereen naar de lunch om een beetje bij te praten met leiding en andere ouders. Kort daarop volgde de roeiwedstrijden met ouders en verkenners tegen elkaar. Helaas moest daarna de ouder worden afgebroken omdat een grote regen bui onze kant op kwam. Dus werd er snel even geknuffeld en afscheid genomen van de ouders en vertrokken zei weer richting huis. Maar toen de boten net hadden los gegooid brak er al een enorme regenbui uit, een groot deel van de ouders had geen regenpak en kreeg de volle laag over zich heen terwijl de verkenners lekker droog in hun zeilpak zaten. De bemanning van de Hoop ging als een speer naar beneden om daar vervolgens wat gezelschap spelletjes te spelen. Dit werd tot de maaltijd gedaan en na een heerlijke maaltijd starten we al weer met de eerste tenten af te breken. En als afsluiting van de avond werd er nog een potje honkbal gespeeld.